پیش بینی نارسایی‌های شناختی بر اساس اختلالات روان‌شناختی با واسطه‌گری فراشناخت در سالمندان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی نارسایی های شناختی در سالمندان بر اساس اختلالات روانشناختی و با واسطه گری فراشناخت بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و جامعه آماری را کلیه سالمندان شهر تهران تشکیل داد که از این جامعه 300 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری چک لیست نشانه های روانی، نارسایی های شناختی برادبنت و همکاران و فراشناخت ولز بود. برای تحلیل داده از روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد. ملاک های ورود به پژوهش داشتن سن بیشتر از 60 سال، و نبود هر گونه اختلالات شناختی (آلزایمر، پارکینسون و ...) بود. با توجه به اینکه تعدادی از آزمودنی ها بی سواد بودند پژوهشگر تک تک سوالات را برای آزمودنی ها خواند و پرسشنامه ها تکمیل شد. بعد از بررسی کامل بودن پرسشنامه ها داده ها جهت تحلیل وارد نرم افزار شد و تحلیل و تفسیر لازم روی داده ها صورت گرفت.نتایج تحلیل مسیر نشان داد که متغیرهای مربوط به اختلالات روانشناختی یعنی وسواسی-اجباری، افسردگی، ترس مرضی، اضطراب و روانپریشی اثر مستقیم و معناداری بر روی نارسایی شناختی داشتند و متغیرهای شکایات جسمانی، حساسیت در روابط بین فردی و پرخاشگری اثر مستقیم و معناداری بر نارسایی شناختی در سالمندان نداشتند. همچنین بررسی اثرهای غیر مستقیم نشان داد که فراشناخت نقش واسطه ای در پیش بین نارسایی شناختی در سالمندان دارد. بنابراین با توجه به یافته های این پژوهش استنباط می شود اختلالات روانشناختی نقش مهمی در پیش بینی نارسایی شناختی در سالمندان دارند.